Falta portada

Sello:

L. Annaei Senecae ad Lucilium epistolarum argumenta Argumentum Epist. I Temporis aestimationem & usum 1 Epist. II Corporis quietem approbat, sed & animi in una aliqua re aut studio 4 Epist III Male & temere saepe amicos, qui re non sunt 6 Epist IV Hortatur ad perseverandum 8 Epist. V Arcet ostentatione Philosophiae, & ne cultu notabilem, aut victu se faciat 11 Epist. VI Proficere se in Philosophia &argumentum esse quod vitia sua agnboscat 13 Epist VII Proficienti turbam vitandam, & vitia ab ea trahi 15 Epist VIII Pendet á priore Epistola, & est velut obiectio 18 Epist IX Item pars aut explicatio priorum. Sapientem non quaerere homines se ipso contentum 21 Epist. X Solitudinem bonam, sed bonis aut progressis esse 27 Epist. XII Bene sperare se de amico Lucilii, in quo plurimus pudor & rubor. 29 Epist XII Facete de senectute sua narrat, & in villa se eius admonitum 32 Epist. XIII Formas pulchre adversus fortuita, & robur donat 35 Epist. XIV Prudentissima Epistola. Monet corporis vitaeq, curam habendam, sed non nimiam 40 Epist. XV Ad curan etiam corporis Exercitatio spectat 45 Epist XVI Philosophiam vitae necessariam, sed illam veram esse, quae in factis sit, & profectu 48 Epist XVII Philosophiam autem non differendam amplectendam omissis rebus 51 Epist. XVIII Sapientem in publica lascivia, temperanter se genere, & aut nihil aut parum ex moribus libare 54 Epist. XIX Omittendas aut abijciendas occupationes & otium captamdum 58 Epist. XX philosophiam in factis, non verbis esset 61 Epist XXI Verum splendorem a philosophia, non ab honoribus aut titulis esse 65 Epis XXII Fortiter exeundum esse ab occupationibus, & solvendos laqueos, aut rumpendos 68 Epist XXIII Monet verum gaudium quaerere quod illud? 73 Epist XXIV Epistola inter bonas pulchras 76 Epist XXV Praeferibit de duobus amicis 83 Epist XXVI Senem se esse, & tamen animo vigere 85 Epist XXVII Monet & excusat. Quid enim? ipse etiam bonus, iam sanus? 88 Epist XXVIII Loca mutata animum non mutant 90 Epist XXIX Marcellinum difficilem corrigi 91 Epist XXX Morti parari nos debere, & robur in eam sumere, ab exemplo 96 Epist XXXI Et vota, & iudicia vulgi, spernendum 101 Epist XXXII Laudat Lucilii solitudinem, & subductionem. 104 Epist XXXIII Negar sententias aut chrias é Stoicis excerpendae 106 Epist XXXIV gaudere se in profectu Lucilii, quia ab ipso est 109 Epist. XXXV Amicum illum sibi optat, idest virum bonum, aliter enim amicus nemo est, etiamsi amat 110 Epist XXXVI Laudat quiemdam qui otio se admovit, a republica amovit; & ut contemnat vulgi voces 111 Epist XXXVII Perseverandum in via & militia Sapientiae esse. 114 Epist. XXXVIII Praecepta utilia ad SWapientiam magis quam Dissertationes saepe esse. 115 Epist. XXXIX Varie, & varios, in Philosophia scripsisse: excitari nos debere, & ardorem capere ab exemplo 116 Epist XL Hortatur scribere, quia ibi imago mentis 118 Epist XLI O pulchram altamque epistolam! Deum in nobis habitare, & bonum virum sine eo nullum esse. 122 Epist XLII Non cito credendum de viro bono: rem magnam esse 124 Epidst XLIII Non latere, qua faciat rumore omnia perferre 127 Epist. XLIV Pulchra epistola. Nemo se a stirpe contemnat, si ad Sapientiam, idest Virtutem venit. Haec sola nobilitat 128 Epist XLV Non multis libris sed bonis ad Sapientiam opus 134 Epist XLVI De libro Lucilii iudicat, & laudat 134 Epist XLVII Familiariter cum servis agendum, vivendumque. Peccatum in eo sui ex fastu & fastidio 135 Epist. XLVIII Amicis eadem expediri, & alterum alteri utilem esse 140 Epist XLIX Pompeiorum adspectu, memoriam sibi Lucilii renovatam. De brevitate & cursu Temporis: nihil longum aut vetus in eo esse 143 Epist L Caecos nos in vitiis esse, aut velamenta iis quaerere 147 Epist LI De Aetna aliquid uberius de Baiis: & hac occasione, in molles & luxui deditos 149 Epist LII Vacillare nos in rectis: opus esse adiutorio & directione. Alios auten aliis facilius duci formaria ut natura est 153 Epist LIII Navigationem describit, & iactationem inb mari. Per occasionem in vita nos iactari, sed vitia sua paucos scire, aut fateri 157 Epist. LIV Suspirio se laborasse: atque ita de morte cogitasse. Non timendam, quia idem post eam, quod antequam eramus, erit. Praeparemur 160 Epist LV De Vatia villa, & de ipso Vatia: tum de bono malloque otio. Item amicos animo adesse posse, & debere 162 Epist LVI Mentem compositam Vacare sibi, & studiis, etiam in turba. Suo exemplo docet 166 Epist LVII De crypta Neapolitana, & ibi horrore, tum primos motus in potestate non esse 170 Epist LVIII Verba quaedam nubra, desita nunc esse. Transit ad Physica, & quotuplex...ex Platone Aptat ad Ethica, & nihil hic idem aut firmum esse 172 Epist. LIX Voluptatis & Gaudii discrimen; atque hoc honestum verbum esse Laudt deinde filium Lucilii, & philosopho verba item non negligenda: amandas etiam parabolas atque imagines 183 Epist LX Vota vulgi spernenda: Naturam audiendam esse 188 Epist. LXI Emendari & immutari studeamus: mortem cogitemus, ut semper imminentem, & utique venturam 189 Epist LXII Homines aut negotia non obstare bona menti. Laus Demetrii 190 Epist LXIII Consolatoria super morte amici, Sapiens & perpulchra 191 Epist LXIV Quinti Sextii laudatio, & ipsius deinde Sapientia. Veteres eius auctores venerandos, & nos tamen posse adiicere 195 Epist LXV Physiologica tractat, de caussa & materia. Quatenus utilia, docet: si cum modo tractentur, & bono sine, idest vitae. Attolli per haec animum ad Deum, & Honestum 198 Epist LXVI Claranum senem, sed alas rem esse: eumdem corpore deformem, animo honestum 202 Epist LXVII Post Praesatiunculam Quaestio, An omne bonum optabile? Ait esse: etiam cuius materia in malis. Ut, fortiter viri, aegrotare, flagellari 219 Epist LXVIII Suadet otium, sed cum Philosophia iunctum. Idipsum non iactandum esse Et in eo de se, apud se, agendum: idest, ut in vitia inquiramus, emendemus 224 Epist LXIX Loca non mutanda, sed magis qiescendum corpore, ut & animus possit. Hunc in salutari studio desigendum & quae anocent vitanda 227 Epist LXX Pompeiis se fuisse, & praeteriri temporis admonitu, sensisse eius fugam. Mortem instare, portum nempe iactationum, neque timendam, neque appetendam aut sumendam: nisi interdum & quando? 228 Epist LXXI Summum bonum in oculis habendum, eo singula consilia vel actiones referendas Quod igitur illud? unum Honestum Adulterant, qui Externa miscent: quia in solo animo haeret 235 Epist LXXII Dissert petionem Lucilii ex occasione differri a nobis Boni studium: male. Huic uni, omissis aliis, vacandum est 246 Epist LXXIII Philosophos non esse contumaces. Parere magis, & amare Principes, quam illos ambitiosos, aut Palatinos. Nam isti appetunt, invident, smper inquitui, & saepe irati 249 Epist LXXIV O pulchra, o honesta Epistola! & de ipso Honesto, unum illud re Bonum esse: cetera, opinione. Qui tuto, qui secure volet vivere sic sentiat 254 Epist LXXV Philosophiam verba non aptare, nec tamen ingenio aut eloquio renunciare. Praecipuum est it vita ut sermo 264 Epist LXXVI Philosophum se audire, & scholam adire. Conqueritur de hominum incuria vel ignavia, qui alia discunt philosophari negligunt 268 Epist LXXVII Et haec inter bonas, utilesque. Narrat obiter de Alexandrinis navibus: aliis accurrentibus se neglexisse 278 Epist LXXVIII De morbis suis etiam in juventute: & quid sit iis levandis Honesta inquit, studia, itemque amici: sed remediorum remedium contemptus mortis 283 Epist LXXIX De Charybdi aliquid, Scylla, & Aetna. Tum sapientes inter se pares esse: & ad Sapientiam hortatur, etiamsi gloria non comitetur. Atqui comitabitur, vel post vitam. Bona 292 Epist LXXX Vulgus ad spectaculum & ad stadium, sese ad studium & animum ivisse. Hunc colendum, non corpus: & faile id esse si Bona velis 297 Epist LXXXI De homine ingrato exordium: tum quaestio. An grati esse debeamus adversus eum, qui ante iuvit, post nocuit? 300 Epist. LXXXII Contra delicias, & mollem vitam; itemque otium ignavum. Studiis id dedicandum esse: & praesertim Philosophiae, qua muniat contra metus, & extrna omnia mala, contra ipsam mortem 309 Epist LXXXIII Vivendum, ut coram Deo inspectore & arbitro. Adiungit de sua tunc vita, temperantia, vigilantia. Iterum (ut priore episola) cvontra "micrologos" & qui minutis sermonibus aut cavillis Sapientiae aenervant 317 Epist LXXXIV Stilum lectionemque alternanda esse. Lecta autem in succum vertenda, & notra facienda. Denique adhotatio ad Sapientiam. Bona & utilia monita 325 Epist LXXXV Sphismata impobat, & a seriis studiis ea arcet. Exempla quaedam dat, sed ad utilia traducit: & contra Peripateticos. Sapientem vacare affectibus debere 329 Epist LXXXVI De villa Africani; aedificio & balneo, nec polito, nec lauto. Contra luxum sui ani. In extremo, de oleis serendis, occasione villa 340 Epist LXXXVII Frugalitas Seneca, & extrnorum contemptus: admonitio ad alios, ut sic velint, faciantque 346 Epist LXXXVIII Liberalia studia in bonis non esse, nec ad virtutem pr se ducere Singillatim hoc docet in Grammatica, musica, Geometria, Astronomia. Etsi tamen non ducunt, conducunt 358 Epist LXXXIX Philosophia & Sapientia discrimen; & illius divisio varia, partiumque iterum divisio, & descriptio 371 Epist XC Philosophiae laus ea vitam formavit, consortia & imperia instituit, leges & iura dedit. An etiam artes vitae utiles, ut fabricam marmorariam, metallariam, vestiariam, aliasque? Negat ipse contra Posodonium, & inferiora haec maiestate illius esse 378 Epist XCI Lugdunensis coloniae incendium triste, & subitum: ea iniectione, cogitandum de inopitatu, & qua homini possunt accidere 394 Epist XCII Rationem in homine dominari, & huc omnia referri, & in ea perfecta Beatam vitam esse 400 Epist XCIII De morte Philosophi Metronactis qui invenis obiis. Parum id refert: & vita non spatio, sed actu metienda est Omnis bona ea, longa: denique nihil hic longum 411 Epist XCIV Dissertatio, utrum Dogmatica, an Paraenetica pars Philosophiae utilior? & an altera sine altera sufficiat? 418 Epist XCV Haeret, aut pendet a priore quaeriturque, An igitur Paraenetica sola sufficiat? cum praesertim ostenderit, tantos eius & tam claros usus 436 Epist XCVI Contra Querulos: & omnia a Fato ac Deo venire. Quid igitur indignamur? Parcamus istis, aut potius assentiamur 458 Epist XCVII Et nunc, & olim fuisse malos. Exemplum a iudicio Clodiano, quod ille nummis : & Adulteriis corrupit. De vi deinde Conscientia, damnnari ab ea mala, atque etiam puniri interno flagello aut morsu 460 Epist XCVIII Solis intrnis Bonis fidendum: alia venire, abire, hoc meditandum, & omnia ut fugacia adspcienda; atque habenda.464 Epist XCIX Consolatoria in morte filii, sapiens, ita me Deus, & diserta 469 Epist C De Papirio Fabiano Philosopho iudicium, eiusque scriptis 478 Epist CI

Sto. Tomás (Sevilla)