000			05611nam a22002897a 4500
001			BH6536
003			ES-SlBCS
005			20230511093845.0
008			151016s1825 sp lat d
040			_aUGR _bspa _cES-SIBCS
100	1		_aBailly, Louis, _d (1730-1808) _98826
245	1	0	_aTractatus de vera religione : _bstudiosae sacrae theologiae juventuti in hispaniae gymnasiis decreto regio tradi iussus _cauctore Ludovico Bailly, sacrae Facultatis Parisiensis Baccalaureo Theologo. _n Tomus primus
250			_aEditio secunda hispana.
260			_aValentiae : _bEx Typographia Ildephonsi Mompié _c, 1825
300			_aVI, 400, [4]; _c16 cm.
500			_aOriginario de Valladolid, con sello de Corias. Tomo. 1 BH20143 de Sevilla. BH31811 sello de Vergara, procedente de S. Esteban Salamanca
505			_aIndex tomi primi _tDe spiritualitate mentis humanae 1 Principium in homine cogitans seu mens humana a corpore distinguitur 2 De libertate mentis humanae 26 Mens humana vera libertate perfruitur 28 De inmortalitate mentis humanae 48 Anima humana est indissolubilis seu inmortalis ab intrinseco 49 Impossibile est ut impii probent animam cum corpore perire, idque gratuito ab iss asseritur 50 Mens humana post hanc vitam et dissolutionem corporis superstes erit, et a Deo conservabitur; proindeque admitenda est altera vita, in qua vitio poena virtutique proemia rependentur 53 Rationi non repugnat alterius itae aeternitas. Hanc aeternitatem repugnare increduli non probant 66 Ratio suadet alterius vitae aeternitatem, saltem quantum ad proemia 71 Prima pars tractatus. De religione naturali 75 An Religio aliqua sit admittenda? 76 Deus est colendus, consequenter admittenda est aliqua Religio ibid. Homo tenetur ad Deum extrinsecus colendum 81 Cultus Dei debet esse publicus, seu tenentur homines in unum congregari ad Deum ritu solemni colendum 83 De lege naturali, seu discrimine bonum inter et malum 89 Existit lex naturalis, id est, ante pactum, quodlibet et legem positivam datur bonum inter et malum essentiale discrimen 94 Deu necessario approbat legem naturalem, vultque illam ab hominibus observari 107 Deus in altera vita remunerabit legis naturalis observatores, infractores vero suppliciis afficiet 109 Secunda pars tractatus. De Religione revelata 124 De possibilitate revelationis ibid. Deus potest homines alloqui et quaedam ipsis revelare 126 Deus potest Religionem instituere in qua homines ab aliis hominibus edoceantur 128 Deu revelare potest id quod ratio verum non demonstrat, quod intellectum nostrum superat, consequenter possibilis est mysteriorum revelatio 130 Deus aliquid revelare potest a Religione naturali distinctum, ideoque huic superaddere mandata positiva 134 De necessitate revelationis 139 Revelatio prout leges positivas legi naturali superaddit, nec est hominibus nociva, nec inutilis, sed valde utilis et exoptanda 149 De existentia revelationis 179 De modo se habendi in inquisitione Religionis revelatae 180 Cum proponuntur Religiones tamquam a Deo revelatae et ad salutem necessariae, illicitum est ac stultum seser indiferentem ostendere, et in nullam partem moveri, necessarioque expendendum quaenam sit vera 180 Cum Religio tamquam a Deo revelata proponitur testimoniis, factis et momentis extrinsecis expendenda est ac comprobanda, non ratiociniis metaphysicis 182 De argumentis quae revelationis existentiam probant 185 De miraculi definitione 187 De possibilitate miraculi 195 Possibile est miraculum ibd. De auctoritate miraculi in probanda revelatione 203 Siga et prodigia quae leguntur in Pentateucho, si semel demonstretur haec vere facta fuisse, Religionis Mosaicae veritatem et divinitatem firmissime demonstrant. Idem dicendum est de Religione christiana, si semel demonstretur veritas miraculorum quae vel in Evangelio vel in aliis novi Testamenti libris commemorantur 205 De prophetia 256 Religio Prophetis firmata quadruplici praedicto charactere insignitis, vera est atque divina, seu, quod idem est, Religio mosaica et christiana divina est si prophetiis confirmetur 257 De veritate et divinitate Religionis mosaicae 266 De motis quibus facta certa ab incertis secernuntur 268 Moises non fuit persona ficta, sed exstitit, et fuit legislator judaeorum, et quidem antiquissimis diebus, ac circiter iis temporibus quibus exstitisse fertur a christianis 280 Moises verus est auctor Pentateuchi 284 Moises judaeos sibi coetaneos non decipit, nec facta Pentateuchi confixit 289 Facta Pentaeuchi supposita et conficta non fuerunt a Moise simul et a judaeis ipsi coetaneis ut posteros deciperent 294 Historia Pentateuchi et facta quae in eo referuntur, a nemine post aetatem Moisis conficta fuere vel supposita 297 Pentateuchus non fuit inb rei substantia adulteratus; nc miracula nec alia facta fuerunt ei supoeraddita, sed sincerus ad nos usque pervenit 304 Religio mosaica divina fuit 308 Ex miraculis Ibid. Ex prophetiis 309 Ex speciali Dei erga judaeos providentia 311 Ex characteribus divinitatis qui in hac Religione relucent 312 Ex sapientia legum mosaicarum: Solvuntur argumenta quae contra praecedentes propositiones objiciuntur 317 Contra primam propositionem ibd. Contra secundam propositionem 319 Contra tertiam propositionem 336 Contra quartam propositionem 360 Contra quintam et sextam propositionem 361 Contra septimam propositionem 371
561			_aCorias
561			_aSan Gregorio (Valladolid)
561			_aSan Esteban
561			_aSto. Tomás (Sevilla)
593			_a14201.
650			_aApologética _vTeodicea _97606
653		8	_aTeología dogmática.
752			_aEspaña _dValencia.
942			_2lcc _cLA
999			_c4235 _d7466